17 Ocak 2018

Eğitim Gösteriye Dönüşmemeli

Özel Sezin Okulu Sahne Sanatları Bölüm Başkanı Cüneyt Doğankuş, gösteri odaklı sanat eğitiminin sakıncalarını anlattı.

Gösteri odaklı eğitim günümüzde ciddi anlamda tartışılır oldu. Çünkü bu tarz eğitimde süreçten çok sonuç önem kazanıyor. Örneğin konu bir etkinlik veya sene sonu gösterisiyse çocuklar sadece bu gösteriye yönelik çalışma yapıyor. Dolayısıyla süreç tamamıyla atlanmış oluyor. Oysa günümüzde eğitimde, sonuçtan çok sürecin etkili olması isteniyor. Mesela müzik dersinde sene sonunda bir koro konseri olacak. Biz bütün sene müzik derslerinde, sadece gösteride söylenecek beş şarkıyı çalışırsak, müzik dersi son derece verimsiz olur. Oysa şarkı, müzik dersinde kullanılacak bir araç olmalı. Bu şarkıları bütün dersin amacı haline getirdiğiniz zaman etkisiz, verimsiz hiçbir şey kazandırmayan bir süreç yürütmüş oluruz.

Hata yapma korkusu artıyor

Biz okulumuzda kaliteli bir eğitim süreci yürütüyoruz ve bunu nasıl sahneye yansıtırız diye kafa yoruyoruz. Mesela okulun basketbol takımı sadece maç için çalışmaz. Antrenman yapar. Bir maçta iyi turnike girmenin yolu antrenmanda yüzlerce kere turnikeye girmekten geçiyor. Bu müzikte de diğer derslerde de böyle. Örneğin bugün dördüncü sınıflarda bir fen projesi gösterisi yapıldı. Derslerde öğrendiklerini sergilediler. Oysa eski anlayışta şöyle oluyordu; Bir fen gösterisi yapılacaksa sadece gösteriye yönelik çalışmalar yürütülüyordu. Ve bütün donanım ve kazanım ıskalanıyordu. Hatta hata yapacağım endişesiyle çok büyük bir baskını altına giriyorlardı çocuklar.

Sahne bir atölyedir

Eski kuşak olarak bizler, estetik kaygıları olmayan, ezberci sistemle yetiştirildik. Sahnede bir şey sunmak askeri nizamla oluyordu. Artık dünya değişti. Sahneye çıkmak için sanatçı olmak gerekmiyor. Bir şirket toplantısında bile sık sık sunum yapmanız gerekebiliyor. Çocukları bunlara hazırlayabilmek için bu süreçleri çok iyi kullanmak gerekiyor. Sahne bir atölyedir.  Onlar profesyonel müzisyen değil, öğrenci. Nasıl resim atölyesinde boyalar dökülüp etraf kirlenebiliyorsa sahnedeki işimizde de hata yapabiliriz. Aralık ayının sonundaki yeni yıl konserlerinde 250 çocuk sahneye çıktı. Bazıları tıkır tıkır çaldı, bazıları orta karar çaldı bazıları ise çok hata yaptı. Ama deneyim kazandılar. Önemli olan buydu.

Ailelere düşen görev

Bazı anne babalar, çocukları daha yeni bir enstrüman çalmaya başlamışken hemen konsere çıksın istiyorlar. Bu baskı çocukları müzikten soğutuyor. Aslında okullara da, ailelere de çok önemli bir iş düşüyor. Aileler büyük beklentiler içine giriyor. Bir kurumda çok gösteri varsa bu demek ki o okulda bir şeyler atlanıyor. Eğitim bir gösteriye dönüşmemeli. Şunu artık gördük ki sadece gösteriye ya da sınava yönelik çalışmazsan öğrendiğin her şey değerli kalıyor ve unutulmuyor.  Ne demişler, varacağın yer değil yolculuk önemli.



YORUM YAZ

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir


© 2021 Eğitim ve Ötesi