Özel Sezin Okulu Kurucu Temsilcisi ve eğitim psikoloğu Gülin Sezin, okul seçiminde dikkat edilmesi gereken kriterler üzerine görüşlerini paylaştı.

“Nasıl bir çocuk yetiştirmek istiyorum?” Anne-babalar okul seçerken kendilerine ilk olarak bu soruyu sormalılar. Çocuğunuzun çok yönlü ve donanımlı bir birey olarak mı yetişmesini istiyorsunuz? Yoksa sınav başarısını her şeyin önünde mi tutuyorsunuz? Bunu düşünmek gerekiyor.

Günümüzde çeşit çeşit okul var. Dershane stili okullar sadece akademik başarıya odaklanıyor. Oysa çok yönlü bireylerin hayatta daha başarılı olduğunu görüyoruz. Dünya değişiyor ve sınav çılgınlığı azalıyor. Gözlemlediğim kadarıyla pek çok veli de bunu istiyor. Sanata ve spora oldukça önem veriyorlar çünkü çok yönlülüğün başarıyı getireceğini biliyorlar. Çocuğunuz mühendis olacaksa sanattan ve edebiyattan anlayan bir mühendis olsun.

Çocuk sadece derslerine odaklanırsa kişiliğini geliştirmesi daha zor olur. Büyüme çağındaki çocuğun başka ihtiyaçları da var. Diyalog kurabilmesi, iş birliği yapabilmesi, arkadaşları arasında sevilmesi, sosyal sorumluluk projelerine katılması, farklı hobiler edinmesi… Bunlar ileriki hayatında ona hep yol gösterecek, yurt dışı üniversite başvurularında ve iş hayatında da olumlu puanlar olarak kendisine geri dönecek.

Okulun bir “yaşam alanı” olması ve fiziksel koşullarının da çok yönlülüğü desteklemesi gerekiyor. Farklı öğrenme becerilerini kapsayan mekânlara sahip, teneffüs ve etkinlik alanları kısıtlı olmayan bir okulda çocuğun da yetenekleri gelişecektir ve kendine güveni artacaktır. “Ben yapabilirim” duygusuna sahip her çocuk başarıya ulaşabilir.

Okul sorgulamaya alan açan bir yer olmalı. Çocuğun farkındalığını artırması için hem kendini hem de çevresini sorgulaması, özgürce düşünebilmesi, fikir yürütebilmesi ve analiz yapabilmesi çok önemli. Kişisel farkındalık ve toplumsal farkındalık birbirini tamamlıyor. Sosyal sorumluluk bilincine sahip bir çocuk, etrafına fayda sağladığını görecek ve kendine, ailesine, arkadaşlarına olan bakış açısı da değişecektir.

Çocuk öğretmeninin onu yargılamayacağını bilirse okula mutlu bir şekilde gelir. Yanlış yapsa bile öğretmeninden destek alacağı, o yanlışı nasıl düzeltebileceğini öğreneceği, çekinmeden duygularını paylaşabileceği bir okulda yeni şeyler denemeye de açık olacak ve cesaretini artıracaktır. Okul çocuğun özgün bir birey olduğunu hesaba katarak, onu kimseyle karşılaştırmadan varabileceği en üst noktaya ulaşmasını amaçlamalıdır.

Veli ve okul aynı yöne bakmalı. Okuldaki ve evdeki uygulamalar paralel ilerlerse çocuğun gelişimi daha sağlıklı olacaktır. Dolayısıyla anne-babalar okul seçerken bunu da mutlaka göz önünde bulundurmalılar. Örneğin çocuğun hayata hazırlanması için küçük yaştan itibaren kendi işini kendi yapması ve okulun bu yönde onu teşvik etmesi büyük önem taşıyor. Bu noktada ailenin de evde çocuğa hata yapması için alan tanıması gerekiyor. Aşırı korumacı davranıldığında çocuk büyümüş olsa bile başının çaresine bakamıyor ve bu durum derslerine de yansıyor. Kendi işini kendi yapamayan bir çocuktan ödevini dört dörtlük yapmasını bekleyemezsiniz.

Eğitim beklemeye gelmez. Diyelim ki velinin kafasında bir soru işareti, öğrenmek istediği bir konu var. Görüşme talep ediyor, kimi okullarda iki hafta sonraya randevu veriliyor. Oysa veli okulla sıcağı sıcağına, kolayca iletişim kurabilmeli. Çok yoğun çalışıyorsa okulu arayarak fikir alabilmeli. Okul ile velinin diyalog kurabilmesi, sorunları konuşarak ve iş birliği yaparak ortam çözüm geliştirmesi çocuğun da okuluna duyduğu güveni artıracaktır.